شستشوی فرش دستبافت به دلیل ارزش و ظرافت آن، نیازمند دقت و تخصص بالایی است. روشهای شستشو بسته به نوع فرش، جنس الیاف، میزان و نوع آلودگی و سایر عوامل، متفاوت خواهد بود. در ادامه به برخی از روشهای تخصصی شستشوی فرش دستبافت اشاره میکنیم:
شستشوی دستی:
مزایا: کنترل دقیق بر روی فرآیند شستشو، امکان رسیدگی به لکههای خاص و آسیبدیدگیهای جزئی.
معایب: زمانبر بودن، نیاز به نیروی کار متخصص و امکان ایجاد آسیب در صورت عدم دقت کافی.
موارد استفاده: برای فرشهای بسیار قدیمی، نفیس و یا فرشهایی با طرحهای ظریف و پیچیده.
شستشو با دستگاههای روتاری:
مزایا: شستشوی سریع و یکنواخت، کاهش احتمال آسیب به فرش در مقایسه با شستشوی دستی.
معایب: امکان آسیب دیدن پرزهای فرش در صورت تنظیم نامناسب دستگاه.
موارد استفاده: برای فرشهای با آلودگی متوسط تا زیاد.
شستشو با دستگاههای تونلی:
مزایا: ظرفیت بالای شستشو، کاهش مصرف آب و مواد شوینده، شستشوی یکنواخت و کامل فرش.
معایب: هزینه بالای دستگاه و نیاز به فضای بزرگ.
موارد استفاده: برای قالیشوییهای صنعتی و شستشوی تعداد بالای فرش.
شستشوی خشک:
مزایا: مناسب برای فرشهایی که به آب حساس هستند یا رنگ پس میدهند، عدم نیاز به آبکشی زیاد.
معایب: هزینه بالاتر نسبت به روشهای دیگر، امکان باقی ماندن لکههای روغنی.
موارد استفاده: برای فرشهای ابریشم، فرشهای با رنگهای طبیعی و فرشهایی که به تازگی رفو شدهاند.